دین در زندگی 4- دین بی محتوا شده ، همانند ظرفی که آن را واژگون می سازند.
5- اهل باطل بر اهل حق بزرگی می جویند.
6- و دیدی که شر آشکار است و از آن نهی نمی شود ، و هر که کار زشت انجام دهد، معذورش می دارند.
7- فسق آشکار گردیده و مردان به مردان و زنان به زنان اکتفاء می کنند.
8- شخص مومن ، سکوت اختیار کرده و سخنش را نمی پذیرند.
9- شخص فاسق دروغ می گوید ، و کسی دروغ و افترایش را بر او باز نمی گرداند.
10- بچه کوچک ، مرد بزرگ را خوار می شمارد.
11- پیوند خویشاوندی بریده می شود.
12- هر که را به کار بد بستایند ، خوشحال می گردد.
13- پسر بچه همان می کند که زن می کند.
14- زنان با زنان تزویج می نمایند.
15- مداحی و چاپلوسی فراوان شده است.
16- مرد، مال خود را در غیر راه طاعت خدا خرج می کند و کسی از او جلوگیری نکند.
17- چون شخص مومنی را ببیند از کوشش و تلاش او به خدا پناه برد.
18- همسایه ، همسایه خود را اذیت می کند و مانعی برای او در این کار نباشد.
19- کافر خوشحال است، از آنچه در مومن می بیند و شاد است از این که در روی زمین فساد و تباهی بیند.
20- آشکارا شراب بنوشند ، و برای نوشیدنش گرد هم آیند ، کسانی که از خدای عزوجل نمی ترسند.
21- امر به معروف کننده خوار است.
22- فاسق در آن چه خدا دوست ندارد ، نیرومند و ستوده است.
23- اهل قرآن و هر که آنان را دوست دارد، خوار است.
24- راه خیر بسته شده و راه شر مورد توجه قرار گرفته است.
25- خانه کعبه تعطیل شده و دستور به ترک آن داده می شود.
26- مرد به زبان می گوید ، آنچه را که عمل به آن نمی کند.
27- مردان خود را برای استفاده مردان فربه می کنند و زنان برای زنان.
28- زندگی مرد از پس او اداره می گردد و زندگی زن از فرج او.
29- زنان مانند مردان برای خود انجمن ها ترتیب می دهند.
30- در میان فرزندان عباس کارهای زنانگی آشکار گشته (و خود را مانند زنان زینت می کنند، همان طور که زن برای جلب نظر شوهرش خود را آرایش می کند.)
31- به مرد ها پول می دهند که با آن ها یا زنانشان عمل نامشروع انجام دهند.
32- شخص متمول از شخص با ایمان عزیزتر است.
33- رباخواری آشکار است و رباخوار مورد ملامت قرار نمی گیرد.
34- زنها به عمل زنا افتخار می کنند.
35- زن برای نکاح مردان با شوهر خود همکاری می کند.
36- بیشتر مردم و بهترین خانه ها آن باشد که به زنان در هرزگی شان کمک می کنند.
37- مومن به خاطر ایمانش غمناک و پست و خوار می گردد.
38- بدعت و زنا آشکار می گردد.
39- مردم به شهادت ناحق اعتماد می کنند.
40- دستورات دینی تمایلات اشخاص تفسیر می گردد.
41- حلال تحریم شود و حرام مجاز.
42- مردم چنان در ارتکاب گناه جری شده اند که منتظر رسیدن شب نیستند.
43- مومن نمی تواند کار بد را نکوهش کند جز با قلب.
44- مال کلان در راه غضب الهی خرج می شود.
45- زمامداران به کافران نزدیک می شوند و از نیکان دوری می گزینند.
46- والیان در داوری رشوه می گیرند.
47- پست های حساس دولتی به مزایده گذارده شود.
48- مردم با محارم خود نزدیکی می کنند.
49- به تهمت و سوءظن مرد به قتل می رسد.
50- مرد به مرد پیشنهاد عمل زشت می کند و خود و اموالش را در اختیار او می گذارد.
51- مرد به خاطر آمیزش با زنان مورد سرزنش قرار می گیرد ( که چرا با مردان آمیزش نمی کند.)
52- مرد از کسب زنش از هرزگی نان می خورد و آن را می داند و به آن تن می دهد.
53- زن بر مرد خود مسلط می شود ، و کاری را که مرد نمی خواهد انجام دهد ، و به شوهر خود خرجی می دهد.
54- مرد ، زن و کنیزش را (برای زنا) کرایه می دهد و به خوراک و نوشیدنی پستی تن در می دهد.
55- سوگند های به ناحق به نام خدا بسیار می گردد.
56- قمار آشکار می گردد.
57- شراب را بدون مانع علناً می فروشند.
58- زنان مسلمان خود را در اختیار کافران می گذارند.
59- لهو و لعب آشکار می گردد و کسی که از کنار آن عبور می کند از آن جلوگیری نمی کند(و کسی جرأت جلوگیری را ندارد.)
60- مردم شریف را خوار می کند ، کسی که مردم از تسلط و قدرتش ترس دارند.
61- نزدیکترین مردم به فرمانروایان کسی است که به دشنام گویی ما خانواده ستایش شود.
62- هر کس ما را دوست دارد ، دروغ گویش می دانند و شهادت او رانمی پذیرند.
63- بر گفتن حرف زور و ناحق مردم با همدیگر رقابت می کنند.
64- شنیدن قرآن بر مردم سنگین و گران می آید و در عوض ، شنیدن سخنان باطل بر مردم آسان است.
65- همسایه ، همسایه را گرامی می دارد از ترس زبانش.
66- حدود خدا تعطیل شده و در آن طبق دلخواه خود عمل می کنند.
67- مساجد طلاکاری می شود.
68- راستگوترین مردم پیش آنها، مفتریان دروغگو می باشند.
69- شر و سخن چینی آشکار می گردد.
70- ستمکاری شیوع یافته.
71- غیبت را سخن نمکین می شمارند و مردم همدیگر را بدان مژده می دهند.
72- برای غیر خدا به حج و جهاد می روند.
73- سلطان به خاطر کافر، مومن را خوار می کند.
74- خرابی و ویرانی بیش از عمرانی و آبادی است.
75- زندگی مرد از کم فروشی اداره می شود.
76- خونریزی را آسان می شمارند.
77- مرد برای غرض دنیایی ریاست می طلبد و خود را به بد زبانی مشهور می سازد تا از او بترسند و کارها را به او واگذار کنند.
78- نماز را سبک می شمارند.
79- مرد مال بسیار دارد ، ولی از وقتی که آن را پیدا کرده زکات آن را نپرداخته است.
80- قبر مرده ها را می شکافند و آن ها را می آزارند و کفن هایشان را می فروشند.
81- آشوب بسیار می شود.
82- مرد روز خود را به نشئه (شراب) به شب می برد و شب را به مستی صبح می کند.
83- با حیوانات عمل زشت انجام می دهند.
84- حیوانات همدیگر را می درند.
85- مرد به مصلی می رود ولی چون بر می گردد جامه در تن ندارد.
86- دل مردم سخت و چشمانشان خشک شده و یاد خدا بر آنان سنگین می آید.
87- کسب های حرام شیوع یافته و بر سر آن رقابت می کنند.
88- نماز خوان برای ریا و خود نمایی نماز می خواند.
89- فقیه برای غیر دین فقه می آموزد و دنیا و ریاست طلب می کند.
90- مردم دور کسی را گرفته اند که قدرت دارد.
91- هر کس روزی حلال می جوید ، مورد سرزنش قرار می گیرد و جوینده ی حرام ، مورد ستایش و تعظیم است.
92- در مکه و مدینه کارهایی می کنند که خداوند دوست ندارد و کسی هم نیست که مانع شود و هیچ کس آن ها را از این اعمال زشت باز نمی دارد.
93- آلات لهو و لعب (حتی) در مکه و مدینه آشکار می گردد.
94- مرد سخن می گوید و امر به معروف و نهی از منکر می کند ؛ دیگران او را نصیحت می کنند و می گویند : این کار بر تو لازم نیست.
95- مردم به همدیگر نگاه می کنند و به مردم بدکار اقتداء می نمایند.
96- راه خیر به کلی خالی است و کسی از آن راه نمی رود.
97- مرده را به مسخره می گیرند و کسی برای مرگ او غمگین نمی شود.
98- هر سال بدعت و شرارت بیشتر می شود.
99- مردم و انجمن ها پیروی نمی کنند مگر از توانگران.
100- به فقیر چیزی می دهند، در حالی که به او می خندند و برای غیر خدا به او ترحم می نمایند.
101- نشانه های آسمانی پدید می آید ، ولی کسی از آن هراس ندارد.
102- مردم در حضور جمع ، همانند بهائم مرتکب اعمال جنسی می شوند و هیچ کس از ترس ، کار زشت را انکار نمی کند.
103- مرد در غیر اطاعت خدا زیاد خرج می کند ، ولی مورد اطاعت خدا از کم هم دریغ می ورزد.
104- آزار به پدر و مادر آشکار می گردد و مقام آنها را سبک می شمارند و حال آن ها در پیش فرزند از همه بدتر باشد ، و از این که به آن ها افترا زده شود ، خوشحال می شوند.
105- زنها بر حکومت غالب گشته و پست های حساس را قبضه می کنند ، و کاری پیش نمی رود ، جز آن چه طبق دلخواه آنان باشد.
106- پسر به پدر خود افتراء می زند و به پدر و مادر خود نفرین می کند و از مرگشان خوشحال می شود.
107- اگر روزی بر مردی بگذرد که در آن روز گناهی بزرگ مرتکب نشده باشد، مانند هرزگی یا کم فروشی یا انجام کار حرام یا میخوارگی ، آن روز غمگین است و خیال می کند که روزش به هدر رفته و عمرش در آن روز بی خود تلف شده است.
108- سلطان مواد غذایی را احتکار می کند.
109- حق خویشاوندان پیامبر (خمس) به ناحق تقسیم می شود و بدان قمار بازی می کنند و میخوارگی می نمایند.
110- با شراب مداوا می کنند و بدان بهبودی می جویند.
111- مردم در مورد ترک امر به معروف و نهی از منکر و بی عقیدگی یکسان می شوند.
112- منافقان و اهل نفاق سر و صدایی دارند و اهل حق بی سرو صدا خاموشند.
113- برای اذان گفتن و نماز خواند مزد می گیرند.
114- مسجدها پراست از کسانی که ترس از خداوند ندارند و برای غیبت و خوردن گوشت اهل حق به مسجد می آیند و در مساجد، از شراب مست کننده توصیف می کنند.
115- شخص مست که از خرد تهی گشته بر مردم پیشنمازی می کند و به مستی او ایراد نمی گیرند و چون مست گردد ، گرامیش می دارند.
116- هر که مال یتیمان را بخورد ، شایستگی او را می ستایند.
117- قضات به خلاف دستور خدا داوری می کنند.
118- زمامداران از روی طمع خیانتکاران را امین خود می سازند.
119- میراث (یتیمان) را فرمانروایان به دست افراد بدکار و بی باک نسبت به خدا داده اند ، از آن ها حق و حساب می گیرند و جلوی آن ها را رها می سازند تا هر چه می خواهند انجام دهند.
120- بر فراز منبرها مردم را به پرهیزکاری دستور می دهند ، ولی خود گوینده به آن دستور عمل نمی کند.
121- وقت نماز ها را سبک می شمارند.
122- صدقه به وساطت دیگران به اهل آن می دهند و به خاطر رضای خدا نمی دهند ، بلکه از روی درخواست مردم و اصرار آنها می پردازند.
123- تمام هَمّ و غمّ مردم شکم و عورتشان است. باکی ندارند که چه بخورند و با چه آمیزش کنند.
124- دنیا به آنها روی آورده است.
125- نشانه های حق مندرس گشته است.
منبع : روضه کافی ، حدیث 7، ص 36و 42 ؛ بحارالانوار ، ج 52 ، ص 254 - 260
نظرات شما عزیزان:
آخرین مطالب نويسندگان پيوندها ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
![]()
|
|||
![]() |